جهانگیرنامه اثری تاریخی و منظوم به زبان فارسی، دربارۀ زندگی پطر کبیر، شرح جنگ‌های او و حوادث سیاسی آن دوره و همچنین بازگویی بخشی از تاریخ روسیه است که شاعری به نام کنیاز یوسف، از شاعران قرن سیزدهم، آن را به نظم کشیده است. جهانگیرنامه در دو بخش و به سبک شاهنامۀ فردوسی سروده شده است. آغاز سروده شدن این منظومه در سال 1851م و پایان آن در سال 1854م بوده است.
کنیاز یوسف، متخلّص به رخشان، زادۀ تهران در سال 1826م، فرزند کنیاز داوود ملیکوف، اصلاً از ارمنیان ارمنستان بوده است که نیاکان وی به تفلیس کوچ کرده‌اند.
تنها نسخۀ خطّی موجود از جهانگیرنامه با شماۀ ثبت 7007 در مرکز احیاء میراث اسلامی شهر قم نگهداری می‌شود.