وی در سال ۹۴۶ق از طرف دولت ونیز به ایران اعزام شد تا شاه ‌طهماسب را ترغیب کند به اتحادیه‌ای که دولت اروپایی علیه عثمانی‌ها تشکیل داده بودند، ملحق شود. این مأموریت بی‌نتیجه بود، زیرا شاه ‌طهماسب برای برقراری رابطه سیاسی با ونیز اظهار تمایل کرد، ولی ونیزی‌ها به‌ناچار با عثمانی‌ها صلح کردند. بنابراین ممبره رسوا شد و دربار شاه ‌طهماسب را ترک کرد.
ممبره به مدت یک سال در ایران اقامت کرد و اطلاعات ارزشمندی در مورد ایران به دست آورد. وی مشاهدات خود را به دولت ونیز گزارش داد و بعداً در قالب سفرنامه‌ای منتشر شد. این سفرنامه یکی از منابع ارزشمند دوره صفوی به شمار می‌رود، زیرا وی یک سیاح و رهگذر نبود، بلکه یک سال در ایران و در میان مردم ایران زندگی کرد. بنابراین، گزارش‌های وی که بی‌طرفانه است، اطلاعات مؤثقی در مورد مسائل دوره صفوی در اختیار ما قرار می‌دهد. ممبره سبک زندگی شاه و اطرافیانش را تشریح می‌کند، فضای مذهبی آن دوره و نقش عواملی مانند تبرائیان را ترسیم می‌کند، به انواع و اقسام غذاهای ایرانی می‌پردازد…
در تاریخ ۱۳۹۸/۰۶/۲۳ منتشر شد (برای خرید کلیک کنید)